ولایت، یعنی حاکمیت و سرپرستی در جامعه اسلامی طبیعتا چیزی جدا از ولایت و سرپرستی و حکومت در جوامع دیگر است. در اسلام، سرپرستی جامعه، متعلق به خدای متعال است. هیچ انسانی این حق را ندارد که اداره امور انسانهای دیگر را به عهده بگیرد. این حق مخصوص خدای متعال است که خالق و منشیء و عالم به مصالح و مالک امور انسانها، بلکه مالک امور همه ی ذرات عالم وجود است. خود این احساس در جامعه ی اسلامی، چیز کم نظیری است. هیچ قدرتی، هیچ شمشیری برایی، هیچ ثروتی، حتی قدرت علم و تدبیری، به کسی این حق را نمیدهد که مالک و تصمیم گیرنده درباره سرنوشت انسانهای دیگر باشد. اینها ارزش هستند. حق تولیت امور و زمامداری مردم را به کسی اعطا نمیکند. این حق متعلق به خداست.

خدای متعال این ولایت و حاکمیت را از مجاری خاصی اعمال می کند. یعنی آن وقتی هم که حاکم اسلامی و ولی امور مسلمین، چه بر اساس تعیین شخص -آنچنان که طبق عقیده ما، در مورد امیرالمومنین و ائمه اطهار(علیهم السلام) تحقق پیدا کرد- و چه بر اساس معیارها و ضوابط انتخاب شد، وقتی این اختیار به او داده می شود که امور مردم را اداره بکند، باز این ولایت، ولایت خداست؛ این حق، حق خداست و این قدرت و سلطان الهی است که بر اعمال می شود. آن انسان –هر که و هر چه باشد- منهای ولایت الهی و قدرت پروردگار، هیچ گونه حقی نسبت به انسانها و مردم دیگر ندارد. خود این، یک نکته بسیار مهم و تعیین کننده در سرنوشت جامعه اسلامی است.

(بیانات ولی امر مسلمین در دیدار با کارگزاران جمهوری اسلامی ایران به مناسبت عید سعید غدیر 20/4/1369)

این بیانات رهبر رو که خوندم به نظرم خیلی معنادار بود و جای تامل داشت! 

این حرفها از زبان خود ولی امر مسلمین خیلی دلنشین به نظر میاد.....

خدا رو شکر که رهبری چون "سید علی" داریم...

ای کاش همگان می فهمیدند....

جانم فدایش!!!

معنای ولایت مطلقه

بعضی ها خیال می کنند که این "ولایت مطلقه فقیه" که در قانون اساسی آمده است، معنایش این است که رهبری مطلق العنان است و هر کار که دلش بخواهد، می تواند بکند! معنای ولایت مطلقه این نیست. رهبری بایستی مو به مو  قوانین را اجرا کند و به آنها احترام بگذارد. منتها در مواردی اگر مسئولان و دست اندرکاران امور بخواهند قانونی را که معتبر است مو به مو عمل کنند، دچار مشکل می شوند. قانون بشری همینطور است. قانون اساسی راه چاره ای را باز کرده و گفته آنجایی که مسئولان امور در اجرای فلان قانون مالیاتی یا سیاست خارجی، بازرگانی، صنعتی و دانشگاهی دچار مضیقه می شوند و هیچکاری نمی توانند بکنند -مجلس هم اینطور نیست که امروز شما چیزی را ببرید و فردا تصویب کنند و به شما جواب بدهند- رهبری مرجع است.

زمان امام (ره) هم همینطور بود. بنده خودم آن وقت رئیس جمهور بودم و جایی که مضیقه هایی داشتیم، به امام نامه می نوشتیم و ایشان اجازه می دادند. بعد از امام، دولت قبلی و دولت فعلی گاهی راجع به مسائل گوناگون نامه می نویسند که در اینجا مضیقه وجود دارد، شما اجازه بدهید که این بخش از قانون نقض شود. رهبری بررسی و دقت می کند و اگر احساس کرد که بناگزیر باید این کار را بکند، آن را انجام می دهد. جاهایی هم که به صورت معضل مهم کشوری است، به مجمع تشخیص مصلحت ارجاع می شود. این معنای ولایت مطلقه است، و الا رهبر، رئیس جمهور، وزرا و نمایندگان، همه در مقابل  قانون تسلیم اند و باید تسلیم باشند.

(بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با اساتید و دانشجویان قزوین، 26/9/1382)

سلام دوستان با بصیرت...

خسته نباشید؛

گل کاشتید و چشم دشمن رو کور کردین؛

به قول رهبر عزیزمون، سیلی محکمی به چهره دشمنان نادان و ساده لوحمان زدیم!!!

به هموطنانی چون شما افتخار میکنم؛

اما تاسف باید خورد به حال غافلانی ایرانیان را بی بصیرت میپندارند...

راستی بازم یک کلیپ جالب از گروه فرهنگی آفتاب، گفتم لینکش رو بذارم شما هم ببینید... 

برای مشاهده ویدیو کلیک کنید 

امروز مسئله مهم ، مسئله انتخابات است. به انتخابات توجه داشته باشید. در اول مشروطه... انتخابات تا اندازه ای دست مردم بود. بعد کم کم آنهایی که فاسد بودند کار را طوری کردند تا متدینین را از مجلس کنار گذاردند. آنها هم مقاومت نکردند و کنار رفتند.

بعد دیدید که مجلس را چه کردند، ... اگر در مجلس آینده یک قدم عقب نشینی کنیم، در آینده نزدیک ما را کنار خواهند گذاشت.

بیانات حضرت امام خمینی (ره) در دیدار با معتمدین بازار – 1361/09/16

سایز اصلی پوستر